Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Duo Reges: constructio interrete. Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum.
Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? In schola desinis. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Sed quae tandem ista ratio est? Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Cur iustitia laudatur?
Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Tria genera bonorum; An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Ratio quidem vestra sic cogit. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Efficiens dici potest. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?
Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.
Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Ne discipulum abducam, times. Pauca mutat vel plura sane; Qui est in parvis malis. Scrupulum, inquam, abeunti; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quo tandem modo? Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Si enim ad populum me vocas, eum.
Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Iam in altera philosophiae parte. At enim hic etiam dolore. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.
Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Quid, quod res alia tota est? Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur.